14 febrero 2013

"De Treville"ren azken hitzak



Creo que descubrí a Imanol por primera vez en el disco de Labordeta "Tu, yo y los demás". Cantaba "Zure tristura" (Tu tristeza), canción que tararea al final de la película "27 horas" de Montxo Armendariz, Mucho tiempo después escuché a Imanol en directo, junto a Labordeta, en  Durango. Pasó más tiempo y, de pronto, no sé muy bien como, traje a casa "Ausencia", un disco de Imanol cantado en castellano. No tardé mucho en adquirir dos CD's del cantautor: "Versos encendidos" y "Hori bera da denen ixtoria". En este último estaba la canción que da nombre a esta entrada. Y volvió a pasar el tiempo y, hurgando en Spotify, me reencontré de nuevo con Imanol y desempolvé los viejos discos. Me quedé enganchado con esta canción y quise saber más de ella, entonces leí la traducción que venía en el folleto del CD. Coincidió que en aquellos días José Miguel había ingresado en el hospital e imaginé que lo que cantaba Imanol era lo que el "Tabu" cantaba en su interior poco antes de marcharse. 

LETRA EN EUSKERA

Herio latza hüllantzen ari hiz
Dolürik gabe orain nitarat
Othoitzen hait ixtant bat ützi nezak
Ene azken adiuen egitera.

Hori bera da denen ixtoria
Heriuak bardintzen handi txipiak
Zeren ilüsione bat bera da
Lürren gañeko gure pasajia.

Ene jaurregi pare gabekua
Hi altxatüz banian fiertate
Hitan igaran, denbora goxua
Haiñ llabür nükila ez nian uste.

O Basabürü amiagarria
Bortüz eta mendiz üngüxatürik
Bostetan begixtatü zütiet
Ürgullürekin terraza huntarik.

Adios arren Marie-Maidalena
Zük ingana nezazü lotarik
Ene ondotik baratzen direnez
Izan ez nadiala ahatzerik.

LETRA EN CASTELLANO

Muerte cruel, ya vienes a buscarme
sin compasión.
Déjame por favor un instante en paz
para realizar mis despedidas.

Esa misma es la historia de todos
grandes y pequeños, todos son iguales ante la muerte
dado que no es más que una ilusión
este nuestro paso por la tierra.

Palacio mio sin par
al construirte me sentí orgulloso
nunca pensé que el hermoso tiempo
que he pasado dentro de tí sería tan efímero.

O Basaburua querido
rodeado de puertos y montes
cuántas veces os he mirado
lleno de orgullo desde esta terraza.

Adiós, Maria Magdalena
Haz que duerma en paz y
que no me olviden
los que quedan detras de mí.

Realizado para el pastoral "De Tréville". Hace algunos años en el Castillo de Iruri.

Escuchar en Youtube:


Escuchar en Spotify:

 

No hay comentarios: